In het Oude Egypte waren afbeeldingen van goden niet zomaar afbeeldingen – ze brachten de goden tot leven. Door rituelen konden de goden binnentreden in graven, tempels en kapellen en deelnemen aan de heilige handelingen, als een levende verbinding tussen de menselijke en goddelijke werelden. Uiteindelijk bestonden er zo’n 1500 goden, die elkaar in vorm en eigenschappen grotendeels overlapten. Het zijn kleine aanwijzingen in kleding, houding en de symbolen die zij dragen die hen en hun rol identificeerden.
De tentoonstelling bestaat uit bijna 250 voorwerpen, vele uit grote buitenlandse musea. De beeldtaal van de belangrijkste goden wordt belicht zoals de valkenkoppige Horus, Sechmet met de leeuwenkop en de serene, omhulde Osiris. De koning had dagelijks een directe relatie met de goden in de binnenste heiligdommen van grote tempels. De bevolking offerde aan voorwerpen van persoonlijke devotie. Zo onthullen deze godenafbeeldingen hun betekenis voor de onzekerheden van het leven en de dood.

Tentoonstellingsinformatie van het museum

Foto: triade van Osiris, Horus en Isis, waarschijnlijk uit de Karnaktempel in Luxor. Derde Tussentijd, dynastie 22, regering van Osorkon II (rond 872-837 v.Chr). Parijs, Louvre Museum. © 2025 GrandPalaisRmn (Louvre Museum). Foto Mathieu Rabea